قاف عشق

مرا دغدغه این بود

که تبیین عشق را

چنان که سزاوار

از عهده برنیایم

و انوار مقصود را

در توافر اوهام خصم

صبورانه دربازم

ببارید

نیزه های جهل را

که بر قاف عشق مصلوب ام

نه 

"مجنون دار"

و

خواستگاه تمدنم

الماس گندمین سینه ی معشوق

"که بر شیشه ی دلم

خراش می زد"

اکنون

تمام خشم من

تنها لبخند

به کدورت سپیدهایی است

که عشق را

با واژگانی کمر شکسته

در کشاکش مسلول پندارها

باژگونه محو خواهند کرد

و تمام دغدغه ام

خاستگاه تمدنم

الماس گندمین سینه ی معشوق...

بیست و نه آذر ٩۴

پ. ن.

با استعانت از اشعار استاد چگینی زاد و سرکار خانم نسترن خزایی