نام تو

نام تو را که می برم

خورشید

از مغرب چشمانم

برمی دمد

و باران نور

بر دامنه های مه آلودم

فرو می ریزد

نام تو را که می برم

خاکسترم

شعله می گیرد

و به زفاف باد می رود

تا سردسیر اندامم

استوایی ترین نقطه ی جهان شود

نام تورا که می برم

ستاره گان

از بن دندان هایم

زاده می شوند

و شعاع عشق را

تا بی کرانه ترین کهکشان ها

بر می کشانند

نام تو را که می برم...

یازدهم آذر 1394

http://www.shereno.com/54075/48629/398070.html