قاف عشق

مرا دغدغه این بود

که تبیین عشق را

چنان که سزاوار

از عهده برنیایم

و انوار مقصود را

در توافر اوهام خصم

صبورانه دربازم

ببارید

نیزه های جهل را

که بر قاف عشق مصلوب ام

نه 

"مجنون دار"

و

خواستگاه تمدنم

الماس گندمین سینه ی معشوق

"که بر شیشه ی دلم

خراش می زد"

اکنون

تمام خشم من

تنها لبخند

به کدورت سپیدهایی است

که عشق را

با واژگانی کمر شکسته

در کشاکش مسلول پندارها

باژگونه محو خواهند کرد

و تمام دغدغه ام

خاستگاه تمدنم

الماس گندمین سینه ی معشوق...

بیست و نه آذر ٩۴

پ. ن.

با استعانت از اشعار استاد چگینی زاد و سرکار خانم نسترن خزایی

نام تو

نام تو را که می برم

خورشید

از مغرب چشمانم

برمی دمد

و باران نور

بر دامنه های مه آلودم

فرو می ریزد

نام تو را که می برم

خاکسترم

شعله می گیرد

و به زفاف باد می رود

تا سردسیر اندامم

استوایی ترین نقطه ی جهان شود

نام تورا که می برم

ستاره گان

از بن دندان هایم

زاده می شوند

و شعاع عشق را

تا بی کرانه ترین کهکشان ها

بر می کشانند

نام تو را که می برم...

یازدهم آذر 1394

http://www.shereno.com/54075/48629/398070.html